چه دولخ کرده‌ای ای دل, به باغ دولت آبادم
نه نم کرده نه نشکت شم , من از صد دولت آزادم

لب خندق نظر بر ماه النگون بر سر دوراه
به شرباز و نظر کرده , غریب رفته بر بادم

میان لرد کیوان با ترافیکی پر از ماشین
صدای پرپروک و سوز چوری رفته از یادم

از این اشعار بلخومی که تیفون می‌کند در دل

تیمور زمانی