تا  نفس باقی است

                       فرصت چشمت تماشایی است

از این بعد ....

ازاین بعد فرصتم زیاداست

می نشینم لب حوض

وبلاگم را پر می کنم از عشق

                                    از شور

                                             از مستی

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ولی قرار نیست که همه ش من بنویسم

کجایند یاران درد آشنا ؟؟؟؟

هی زنگ می زنن می گن شماره مونو بزار یا اطلاعات مربوط به فلان همکلاس رو اضافه کن یا فقط نظر می دن

از این به بعد باید شما هم مطلب بزارین

خاطره  رزومه چی می دونم هرچی دوس دارین بنویسین

هرکه می خواهد بگوید هرچه می خواهد

تلخ یا شیرین

 من تو را می گویم ای باد بهارآور

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مثلا من یه خاطره می نویسم:

قبل از دانشگاه در اردوهای شعر و قصه نویسی کشوری من با شاعران شیراز ازجمله آقای (احدده بزرگی) آشنا شده بودم(از سال ۶۹)

بعدا که شیراز قبول شدم بیشتر از حقوق خوندن به فکر ادامه ارتباط با شعرای شیراز بودم

عکسی یادگاری که با آقای ده بزرگی گرفته بودم رو لای دیوان استادشهریار  با خود به شیراز آورده بودم

دانشجویان قدیم که ده بزرگی رو می شناختند تعجب کرده بودن که چطور من هنوز نیومده پسرخاله شدم

گفتند اتفاقا آدرس این شاعر عزیز  کوچه روبروی باغ ارم هستش.

رفتم نزدش- اداره آموزش و پرورش عشایر قسمت امور تربیتی بود  کارش هم داوری شعر شعرای دانش اموز بود

همین که وارد اتاقش شدم چنان گرم تحویل گرفت که انتظار نداشتم

از آن به بعد دیگه راه  باز شد

از اونجا هم بعدا راهی انجمن شعرا شدیم  و پنجشنبه هامون جور شد . می رفتم در جلسات شعر شرکت می کرد- ولی همیشه نه-انجمن طرفای باغ دلگشا بود - یه خونه خیلی بزرگ وقدیمی با حیاط بزرگ

        من عاشق رشته حقوقم

                        هرچند حقوق عاشقی نیست

        در باغ ارم چه آشیان است

                         باغی که  در او شقایقی نیست

.........................(بقیه رو بعدا به صورت کامل می ذارم تو  وب)

     بحث و جدل حقوقدانان

                      تیری که همیشه بر خطا رفت

    دلتنگ شده «زمانی »از ما

                     از باغ ارم به دلگشا رفت